Krucjata modlitwy w obronie nienarodzonych.
Zapraszamy na cotygodniową Mszę św. w Centrum ks. Bukowińskiego w obronie nienarodzonych i duchową adopcję, oraz modlitwę przez wstawiennictwo bł. Władysława Bukowińskiego o ocalenie małżeństw i rodzin, Ojczyzny i życia każdego człowieka.
Homilia Godność życia człowieka i katolika
Kobieta i mężczyzna, małżeństwo i rodzina należą do najcenniejszych dzieł na ziemi dzięki którym Bóg stwarza nowego człowieka. Nieustannie trwa cud stwarzania istot nieśmiertelnych. Niebo i ziemia przeminie, ale żaden człowiek nie przeminie, Od chwili poczęcia jest istotą wieczną. Człowiek będzie żył wiecznie. Bóg w Biblii uczy i wychowuje do wielkiego szacunku dla życia ludzkiego, dla mężczyzny i kobiety oraz dla dziecka. Dziecko jest darem Boga, jest dane, aby go rodzice dali światu jako dar. Nie jest własnością rodziców, lecz dane, by go wychować do szacunku wobec życia i dzielenia się bogactwem życia, czyli Miłością Boga. Życie ludzkie to przede wszystkim Miłość. Bez Miłości Boga życie nie ma sensu, jak rzeka bez źródła, ciało bez tlenu, powietrza. Wysycha i umiera. Wszystko zaczyna się od Miłości która jest naszym życiem. Bez Niej nic uczynić nie możemy. Dzieła Boga i nasze trwają wiecznie. Z miłości ku Bogu rozpoczynamy dzieło obrony życia ludzkiego poczynając od jego poczęcia. Wobec poważnego lekceważenia i obojętności dla tego życia pragniemy włączyć się w adopcję poczętego życia.
Ponieważ aborcja staje się niemal prawem człowieka, stajemy w bronie dziecka poczętego, na wszelki sposób pokazując wartość jego życia. Wszelkie programy gospodarcze, społeczne i medialne mają służyć życiu ludzkiemu i bronić go. Jeśli jednak spotkamy się z nienawiścią do życia nienarodzonych, to koniecznie trzeba przebaczyć w sercu i pomodlić się za tę osobę. Taka postawa ochroni nas, byśmy nie zatruli się tak samo nienawiścią. Poczujemy się wolni i pokój, i radość zagości w naszych sercach. To jest najważniejsza praca, którą mamy codziennie wykonać. Dziękować za życie i rozwijać życie. Przyjmując miłość z krzyżami i cierpieniem wypełniać powołanie, a widząc brak miłości przebaczyć i prosić o napełnienie miłością naszego serca. Brak takiej postawy jest otwarciem serca na grzech, który jest brakiem miłości. Wówczas konieczny jest sakrament miłości miłosiernej, spowiedź, która niszczy grzech. Przy żalu i nawróceniu otwiera się miłosierdzie – owoc śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Grzech przynosi śmierć duchową, a przebaczenie Jezusa daje Jego życie. Dlatego żebyśmy mieli siły ducha, potrzebny jest pokarm życia. Jezus mówi: Jam jest Chleb Życia. W naszym słowie trzeba wyraźnie powiedzieć, że kto jest za aborcją, czyli zabójstwem nienarodzonych i nie nawraca się, ten trwa w śmierci grzechu i nie może przyjmować Chleba życia, bo wyrok potępienia na siebie sam bierze. Tak samo też ten, kto głosuje, czyli popiera tego, kto jest za aborcją, bierze na siebie grzech. Komunia św. jest świętokradzka.
Każdy człowiek niezależnie czy jest wierzącym czy nie, jest zobowiązany w sumieniu do obrony życia. Jeśli nie broni życia, rozpoczął największą wojnę ze sobą i człowiekiem. A jeśli w tym umrze, to będzie prowadził wieczną wojnę i to w nienawiści do Boga i siebie i człowieka.
Rozpoczynamy w Stowarzyszeniu „Ocalenie” modlitwę nie tylko o ocalenie rodziny, małżeństwa, Ojczyzny i siebie samego, ale każdego człowieka. Modlimy się oddając siebie i to co życie stanowi Bogu, by to nam pomogło do obrony życia, do przebaczenia i modlitwy o przebaczenie.
Eucharystia dziękczynieniem za życie.
Wszelkie życie pochodzi od Boga. Życie człowieka pochodzi od Boga i jest święte, jest darem miłości Boga i trzeba go bronić. Prawdziwa miłość Boga objawiła się w Jezusie bo oddał za nas życie. Nikt nie większej miłości od tego, kto życie oddaje za Niego i brata.
Chodzi więc o taką postawę, by życie doczesne nie było celem, a wszystko czym żyjemy nie było podporządkowane tylko życiu na ziemi. Służba rzeczom, czyni nas ich niewolnikami. Raczej wszystko powinno być podporządkowane Bogu i życiu wiecznemu, bo taka jest natura człowieka, która dąży do nieśmiertelności. Stąd rola wyrzeczenia, ofiary, by żyć z Bogiem na ziemi i w niebie. Warto codziennie wieczorem oddać siebie Bogu i wołać W ręce Twoje Panie składam Ducha mego.
Życie nie jest tylko darem, ale i zadaniem. Podstawowym zadaniem jest zjednoczenie z Jezusem, bo po to żyjemy, by razem z Jezusem nasze życie wypełnić miłością i pokojem . Dlatego Eucharystia jest źródłem tej jedności. Po to Go przyjmujemy i spożywamy. Troszczcie się nie ten pokarm który ginie, lecz o ten który trwa na wieki. Dlatego, że On daje życie dziś. To jest dzieło Boże i dzieło naszego życia, abyśmy uwierzyli, że życie jest najcenniejszym darem i tylko z Nim jest na wieki i ma sens. Eucharystia jest dziękczynieniem za życie, bo Jezus w niej jest chlebem życia i kto do Jezusa przychodzi, nie będzie niczego łaknął i pragnął, bo to, czego jedynie naprawdę pragnie każdy z nas, to Miłość Boża. Z miłości żyjemy i miłości łakniemy. W miłości dziękujemy.
W tych trudnych chwilach naszej Ojczyzny polecajmy ją Bogu przez wstawiennictwo Matki Bożej i Wszystkich Świętych dziękując za bogactwo Bożego Miłosierdzia w życiu Narodu.
Dziękczynienie Bogu za wielkie rzeczy w Ojczyźnie
Boże, Ty zawsze byłeś nam ucieczką i nie wolno nam zapominać o wielkich dziełach, jakie czyniłeś i czynisz dla nas. Dlatego stajemy dziś przed Tobą, aby dziękować za miniony czas, za tyle dobrego, tyle łask i miłosierdzia, jakie od Ciebie otrzymaliśmy.
Dziękujemy Ci Boże za nasze ludzkie życie i wszystkie dary Twej dobroci, a szczególne dzięki za życie nienarodzonych. Dziękujemy za tych, którzy bronili i bronią tego życia, życia najsłabszych i najbardziej bezbronnych.
Przepraszamy Cię za wszystkich, którzy walczą o prawo do zabijania nienarodzonych, niewinnych, chorych oraz za tych, którzy wciąż zabijają i za tych, którzy im w tym pomagają. Chryste modliłeś się na krzyżu: Ojcze przebacz im bo nie wiedzą co czynią.
Dziękujemy za troskę o rodzinę, za wszelką pomoc, by w Polsce nie było głodnych dzieci, a rodziny miały zapewniony godziwy byt. W tych trudnych czasach wszyscy mogą pracować i Polska rozwija się gospodarczo, uprawia się polską ziemię, Troszczy się o polską kulturę w duchu cywilizacji życia św. Jana Pawła II, bo na tych katolickich wartościach wyrosła Europa.
Dziękujemy za troskę o emerytów, aby starość była godna, a w chorobie wystarczyło na leczenie. Dziękujemy za rozwój kultury, edukacji i bezpieczeństwo granic i za patriotyzm.
Dziękujemy za tych, którzy szczególnie troszczą się o pamięć historyczną i ukazują niezłomne bohaterstwo naszych przodków. Dziękujemy za nieugiętą postawę wierzących w obronie Polaków przed wrogimi ideologiami.
Dziękujemy za obronę Kościoła w naszej Ojczyźnie, za obronę katechezy dzieci i młodzieży. Dziękujemy za to, że kierujący państwem, nie wstydzili się bronić wartości chrześcijańskich i świadczyć mimo, że obrona życia i wartości wciąż spotykała się z niewiarygodną nienawiścią, szyderstwem i odrzuceniem.
Jednym z przykładów tej nienawiści był atak na św. Jana Pawła II. Z ogromną stanowczością zaprotestowali Polacy, i wszyscy miłujący Prawdę. Z modlitwą i przebaczeniem w świątyniach i na ulicach ukazali, kto jest największym z rodu Polaków i co jest świętością, której nie wolno szargać i niszczyć. Ducha Chrystusowej miłości ukazali Polacy przyjmując ukraińskich uchodźców. Dziękujemy za spontaniczny zryw Polaków i odważną pomoc rządu, bez oglądania się na możnych tego świata. Taka postawa wypływała z tysiącletniej historii chrześcijaństwa w Polsce, gdzie Kościół kształtował sumienia w duchu Ewangelii, a naród był wierny Bogu.
Dziękujemy Bogu, że katolicy wołali i wołają: Jezu dający pokój, spraw byśmy powstali że smutku, przerażenia i niemocy, lecz z Twoją pomocą stawiali sobie wymagania ewangeliczne. Dziękujemy za pociechę płynącą z nauki Chrystusa: Nie lękajcie się, ufajcie. Jam zwyciężył świat. Stając pod krzyżem wraz z Maryją w godzinie próby dla Kościoła i narodu dziękujemy Jezusowi Chrystusowi, za Jego miłosierdzie. Jedyną odpowiedzią i ratunkiem w tej godzinie próby jest przebaczanie, które jest zawsze zwycięstwem, abyśmy nie dali się zatruć nienawiścią. Dlatego w każdym położeniu dziękujmy. Jeszcze raz możemy powtórzyć: Dziękujemy, że Tobie Chryste możemy na nowo zaufać. Jezu ufamy Tobie. Amen
W dniach od 8 do 15 września 2016 r. udaliśmy się do Kazachstanu. Celem naszego wyjazdu było przede wszystkim uczestnictwo w uroczystościach beatyfikacji ks. Władysława Bukowińskiego – Apostoła Kazachstanu, Polaka, który całe swoje życie poświęcił głoszeniu Słowa Bożego na terenach Kazachstanu w okresie istnienia Związku Radzieckiego. Chcieliśmy również zobaczyć, jak wygląda tak odległy i niemal egzotyczny kraj, do którego w latach 30. i 40. XX wieku zostało przymusowo wywiezionych wielu naszych rodaków.
więcej aktualnościBoże Ojcze, który zleciłeś duszpasterską
posługę Twemu słudze Ks. Władysławowi
nawet w więzieniach i łagrach,
obdarzając go wielką wiarą,
odwagą i przebaczającą miłością,
udziel i mnie tych samych darów,
potrzebnych do życia Ewangelią
we współczesnym świecie.
Za przyczyną Twego Sługi
wysłuchaj moją modlitwę
i obdarz mnie łaską,
której tak bardzo potrzebuję.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Wspomnienia z Kazachstanu
Vianney wschodu
Prześladowany, nie narzekał na swój los, a w każdej sytuacji zdawał się na Bożą opatrzność i cichutko na palcach odmawiał różaniec. Mimo zakazów modlił się za prześladowców.
Pisał do przyjaciół: zawsze byłem i dotąd jestem właściwym człowiekiem na właściwym miejscu.